Rozpoczął się rok 2010 - rok poświęcony Fryderykowi Chopinowi w związku z 200. rocznicą jego urodzin.

Przy tej okazji chcielibyśmy wspomnieć o kontaktach wielkiego polskiego kompozytora z patronką naszego Liceum - Klementyną Hoffmanową.

Historia wiąże te dwie postaci z Pałacem Błękitnym, który znajduje się przy ulicy Senatorskiej. Na początku XIX wieku jego właścicielem stał się ordynat hrabia Stanisław Zamoyski, przewodniczący Senatu Królestwa Polskiego.
Pałac skupiał towarzyskie kręgi stolicy. Bywali tu przedstawiciele sfer politycznych, władz carskich, postaci związanych z literaturą, a także muzyką. Tradycją domu były piątkowe kameralne obiady literackie, na których pojawiali się: Julian Ursyn Niemcewicz, zakochany w urodziwej pani ordynatowej, Stanisław Woronicz, Kajetan Koźmian, Antoni Odyniec.
Fryderyk Chopin był do Pałacu Błękitnego zapraszany najpierw jako "cudowne dziecko", potem jako młody, utalentowany pianista, ozdoba salonów.

W oficynie pałacu, od strony ulicy Żabiej, mieszkała Klementyna Tańska z matką. Była zaprzyjaźniona z rodziną Chopinów i w jej saloniku, według źródeł, bywał i koncertował również młody Fryderyk.

Chopin opuścił Warszawę tuż przed wybuchem Powstania Listopadowego i pozostał na emigracji w Paryżu. Klementyna, już jako żona Karola Boromeusza Hoffmana, udała się tam również za mężem, pisarzem politycznym i historykiem. Hoffman należał do stronnictwa Adama Czartoryskiego, redagował między innymi "Kronikę emigracji polskiej".

Paryski dom Hoffmanów stał się miejscem spotkań polskich emigrantów. Jest więc wielce prawdopodobne, że Chopin i Klementyna Hoffmanowa utrzymywali kontakty również w Paryżu.

Hoffmanowa zmarła w roku 1845, Chopin cztery lata później. Zarówno kompozytor, jak i Klementyna Hoffmanowa są pochowani na paryskim cmentarzu Pere-Lachaise, ale ich serca powróciły do Polski.

Serce Klementyny zostało umieszczone na Wawelu, serce Fryderyka Chopina, przewiezione nielegalnie do kraju, trafiło do podziemi kościoła Świętego Krzyża w Warszawie. Księża sprzeciwiali się umieszczeniu go w samym kościele, gdyż jego właściciel nie był świętym. Rodzina czyniła starania, przekonując, że w ścianie świątyni wawelskiej znajdowało się już serce Klementyny z Tańskich Hoffmanowej. Ten argument poskutkował i serce Chopina zostało wmurowane w ścianę filaru w nawie głównej świątyni.

Samorząd szkolny Hoffmanowej w taki oto sposób przypomina nam wszystkim o Roku Chopinowskim:

Źródła:
Narodowy Instytut Fryderyka Chopina
Gazeta Stołeczna
Wikipedia
Ziemia Sochaczewska
Ruch muzyczny
Towarzystwo im Fr. Chopina